POCZUCIE ALIENACJI
Adam Wisniwoski
Seeman nie opisuje dokładnie przeciwstawnych krańców przedstawionych wymiarów poczucia alienacji. Można pokusić się o uzupełnienie tego opisu.Poczucie alienacji to przekonanie jednostki, że pewne ważne obszary świata są obce, nie pozwalają realizację jej potrzeb. Obce mogą być: normy społeczne, wartości, inni ludzie. Również jednostka może odczuwać obcość wobec tego, co robi oraz tego, co głosi, w momentach, kiedy czuje się zmuszona do takich zachowań. Przeciwstawnym krańcem tak rozumianego pojęcia alienacji będzie poczucie zakorzenienia (integracji). Mówiąc o alienacji, możemy mieć na myśli alienację subiektywną lub obiektywną. Oderwanie jednostki od ważnych obszarów świata (normy społeczne, wartości, inni ludzie) lub od siebie samego (własne myśli, poglądy lub własne zachowania) może mieć charakter subiektywny (poczucie alienacji) lub obiektywny.
