NAUKI O WYCHOWANIU
Adam Wisniwoski
To właśnie nauki o wychowaniu, w tym również teoria wychowania, winny odpowiedzieć obecnie choćby na takie pytania:dlaczego zewnętrzne warunki, wydarzenia i sytuacje wyzwalają odmienne doznania i przeżycia u różnych jednostek (łub grup) przy analogicznych sytuacjach zewnętrznych (ethos)?;czemu przypisać, że jednostki lub grupy ludzkie rozmaicie reagują i zachowują się wobec innych osób, wydarzeń, spraw i zjawisk społecznych (w tym również konfliktowych)?;pod wpływem czego, jakich czynników postawy i zachowania ludzi ulegają przekształceniu (zachodzi spadek lub intensywność zachowań konfliktowych, sublimacja działań lub nasilenie się walki, trwałość lub labilność postaw, czyny pozytywne lub destruktywne dla siebie i społeczeństwa)?;jakie zadania i formy pracy wychowawczej (głównie planowej) trzeba przyjąć, ażeby uzyskiwać założone cele społeczne i wychowawcze z u- względnieniem spraw wymienionych uprzednio, tj. konkretne sytuacje i potrzeby dzieci i młodzieży, poziom funkcjonowania różnych kręgów środowiskowych, instytucji wychowawczych, niepokoje ideowe, moralne i życiowe dorosłych oraz dzieci i młodzieży, wyrastające w konfliktowych warunkach naszych czasów (również w wymiarze międzynarodowym), a także indywidualne właściwości jednostek i doświadczenia, związane tylko z ich własną biografią („losem”)?
