SYTUACYJNE POCZUCIE ALIENACJI
Adam Wisniwoski
Wielu badaczy podkreśla, iż poczucie alienacji może mieć charakter sytuacyjny lub osobowościowy.Sytuacyjne poczucie alienacji może wystąpić wówczas, gdy jednostka jest odizolowana od ważnych obszarów świata, np. więzienie, statek, obóz koncentracyjny, szpital lub przez krótki okres czasu odczuwa rozbieżność między posiadanymi standardami a światem, w którym żyje. Sytuacyjne poczucie alienacji, jeżeli trwa zbyt długo, może przerodzić się w chroniczne (osobowościowe) poczucie alienacji. Trwałość poczucia alienacji będzie zależała od wielu czynników, głównie takich, jak: wiek, czas trwania sytuacji, cechy osobowości, itp. Można przyjąć, że sytuacyjne poczucie alienacji to chwilowa reakcja organizmu, pojawiająca się w rezultacie niemożności utrzymania pożądanych relacji społecznych, niemożności wynikającej z właściwości sytuacji, a nie właściwości podmiotu.W odróżnieniu od sytuacyjnego poczucia alienacji, można mówić o chronicznym poczuciu alienacji, które ma swoją przyczynę nie tyle w sytuacji, co we właściwościach podmiotu. Ten rodzaj poczucia alienacji należy traktować jako wymiar osobowości.
