TEORETYCZNE ROZWAŻANIA

W rozważaniach teoretycznych uważa się, że realizacja zadań rozwojowych okresu dorastania stanowi podstawowy warunek rozwoju autonomii w szerokim tego słowa znaczeniu i przygotowania jednostki do osiągnięcia niezależnej dorosłości oraz sprzyja harmonijnemu i niezaburzonemu wrastaniu w społeczeństwo. Natomiast niepowodzenia w realizacji zadań powoduje trudności w efektywnym funkcjonowaniu w grupie i społeczeństwie jako całości. W kontekście rozważań dotyczących z jednej strony naturalnej tendencji rozwojowej dorastających do osiągania coraz większej niezależności, autonomii osobistej, coraz bardziej wszechstronnego określania siebie samego i własnych relacji z otoczeniem, co dokonuje się dzięki realizacji zadań rozwojowych, z drugiej zaś – specyfiki sytuacji życiowej, w której te tendencje i dążenia mają się realizować, powstał problem badawczy. Mianowicie, zakłada się, iż u nieletnich dziewcząt wystąpiły pewne ograniczenia szans rozwoju jednostki, jak i formy realizacji poszczególnych zadań rozwojowych przez badane dziewczęta są nieakceptowane społecznie.